Aan de rand van het Friese dorp Boazum staat, uittorenend boven de omringende bomen, de 12e-eeuwse Sint Maartenskerk. Het zonlicht valt naar binnen door de rondboogvensters in het imposante schip. In meerdere opzichten bepaalt de kerk het aanzien van het dorp: letterlijk, als blikvanger, maar ook figuurlijk, als monument van onschatbare cultuurhistorische waarde. Een kerk waar je niet omheen kunt.
De romaanse St. Maartenskerk in Boazum is een van de oudste en mooiste dorpskerken van Fryslân. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog stond de St. Maartenskerk op instorten, maar dankzij een grondige restauratie geeft hij nog altijd fier gezicht aan het dorp. De Boazumer kerk is vooral bekend door de oude muurschildering van een baardloze Christus in het koorgewelf. Ook het pas gerestaureerde orgel geeft de kerk een bijzondere uitstraling.
Het gebouw is wat de buitenzijde betreft voor het grootste gedeelte opgetrokken uit tufsteen, deels baksteen. Het schip dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw. De sterk inspringende koortravee is ouder. Oorspronkelijk werden de muren van het schip slechts doorbroken door kleine rondboogvensters en later door hogere en bredere spitsbogige vensters vervangen. Gelukkig zijn bij de laatste restauratie door architect S.G. Walinga, 1939 – 1948 de oude venstertjes teruggebracht. In het koor zien we rondboogvensters, waarlangs roodzandstenen kolonetten met ringen zijn aangebracht. In de 13e eeuw (1225?) moet het koor in baksteen verhoogd zijn. Tijdens de laatste restauratie bleek ook dat alleen de buitenkant van de muren uit tufsteen bestond, maar dat de eigenlijke kern gevormd werd door onregelmatig baksteenwerk met o.a. een vulling van een klein formaat veldkei, waartussen ook nog brokken graniet lagen. Aan de noordzijde, in het tufstenen gedeelte, zit een spitsbogige dichtgemetselde ingang in een omlijsting van gebakken profielsteen. In deze noordmuur bevinden zich in het koortravee (in het gewelfvak) twee hagioscopen. Tevens duidelijk te zien zijn de sporen van een gedichte rondbogige ingang en een zestiende-eeuws venster. De kerk zelf is toegankelijk door een sierlijk poortje in de zuidmuur, de ingang van baksteen en bergsteen, is geflankeerd door korintische pilasters die een hoofdgestel dragen, waarin een opschrift en het jaartal 1700. De letters FGP staan voor Fransiscus Gellides, Predicant.