Tijdens de restauratie in 1941 werd in het gewelf een schildering ontdekt. Onder de pleisterlagen in de absis, het halfronde oostelijke gedeelte van de kerk, kwam een prachtige muurschildering tevoorschijn, de zogenaamde Majestas Domini. De schildering is aangebracht op de oostzijde van het koor, boven de plaats waar vroeger het altaar heeft gestaan.
De baardloze Christus afgebeeld
Het midden en ook het belangrijkste stuk van de schildering stelt voor de Christusfiguur, de rechterhand zegenend opgeheven voor de borst, in de linkerhand een boek met daarop de tekens alpha en omega. Het hoofd is omgeven door een nimbus. Bijzonder is dat Christus hier staat afgebeeld als een jeugdige man zonder baard. De figuur is geplaatst in een kruis van vier elkaar snijdende cirkelsegmenten dat wordt opgevuld met een netwerk van okergele lijnen. Daaromheen zijn de vier evangelistensymbolen aangebracht. Boven links; de engel van Mattheus, rechts de adelaar van Johannes, onder rechts de stier van Lucas en onder links de leeuw van Marcus. De namen van de evangelisten worden op banderollen vermeld.
Na twee jaar wachten kon de restauratie van de schildering pas beginnen, wat het behoud van de schildering niet ten goede is gekomen. Van de prachtige kleuren, die bij de ontdekking tevoorschijn kwamen, was nadien weinig meer overgebleven. Wel heeft men de bontgeschilderde gewelfribben volledig in hun oorspronkelijke staat kunnen herstellen. Helaas kon de restaurateur met de schildering niet veel meer dan de contouren herstellen en eventueel enkele aanvullingen aanbrengen, waar dit mogelijk was. Het zijn de zwarte contouren en de kleuren wit en okergeel die zijn overgebleven. Het vermoeden bestaat dat in 1518 bij het aanbrengen van de grote gotische ramen in de koormuur het gewelf is overgewit, zodat de schildering voor het oog is verdwenen. De schildering is in het jaar 2000 opnieuw gerestaureerd door Helmer Hut uit Nieuw Beerta.