Freonen fan de Boazumer tsjerke
Jaarverslag 2016
In het afgelopen jaar moesten wij plotseling afscheid nemen van ons bestuurslid Jaring de Wolff. In de Doarpskille verscheen het volgende artikel dat wij hier graag overnemen.
Ta neitins oan Jaring de Wolff
Op 31 maart is Jaring de Wolff ferstoarn. Jaring wie pastoor yn Zandberg, in lyts doarp yn de buert fan Ter Apel, mar hy fielde him altyd noch mei Boazum ferbûn. Syn pake en beppe fan memmekant wennen op de Yndyk op de pleats fan Cnossen en syn oare pake en pake en beppe wienen Nolke en Wietske van Asperen dy’t in winkel hienen op it plak dêr’t no Jolande en Ane wenje. As bern hat er hjir in soad omstrúnd en ek letter kaam er hjir noch faak.
Hy wie priester yn de Roomske tsjerke, mar siet tagelyk ek yn it bestjoer fan de Freonen fan de Boazumer tsjerke. By Simmer 2000 stie hy yn Boazum op’e preekstoel yn in oekumenyske tsjinst, mei Tytsje Hibma en Teye Osinga. Dat wie ien fan syn grutte winsken.
Yn it Dagblad van het Noorden stie in prachtich stikje oer him, dat wol ik jim net ûnthâlde omdat dat ek in bysûndere kant fan Jaring sjen lit:
De Don Camillo van Zandberg is niet meer. Pater Jaring de Wolff is op 79-jarige leeftijd overleden.
Jaring de Wolff was een Fries van origine die als jongentje verhuisde naar een seminarium in het Twentse Zenderen. Hij werd broeder in de Orde van de Karmelieten, hij werd ook priester. Maar dat betekende niet dat hij een contemplatief leven ging leiden. Hij was namelijk ook gek op sport en werd gymleraar, in Veendam en Emmen.
In 1988 werd hij pastoor in Zandberg, het kleine dorp op de grens van Groningen en Drenthe. Hij was “herder” van 1000 parochianen, maar deed veel meer. Hij reed ook vrijwel dagelijks met zijn VW-busje door de regio, om oud ijzer en oud papier op te halen. Het grootste deel van de opbrengst daarvan ging naar de Filippijnen, naar ordebroeders die daar werkzaam waren.
De Wolff genoot van die tochten zoals hij ook genoot van het contact met zijn parochianen. Hij had in die contacten het aangenaam nukkige dat Don Camillo, de beroemde Italiaanse priester uit de boeken, ook had. Hij had ook diens postuur en verwierf zo de bijnaam van Don Camillo van Zandberg. Een koosnaam waar hij trots op was en die dan ook op zijn bestelwagen stond.
De Sint Josephparochie in Zandberg was een warm bad voor hem. Na zijn pensionering in 2008 bleef hij daar dan ook wonen en bleef met zijn busje door de regio rijden.
Jaring de Wolff was een man met een groot geloof, een grote liefde voor God. Maar hij was vooral ook een mensenvriend, met een grote interesse in het wel en wee van anderen. Zandberg was de hemel op aarde voor hem en daar had hij graag nog lang willen zijn. Zijn hart wilde echter niet meer.
Waaraan is het geld besteed
De luchtverwarming in de kerk, aangebracht in 1976, moest zeer nodig worden vervangen. Vooral na de restauratie van het orgel was dit uiterst urgent geworden. Het orgel had zwaar te lijden van de te droge lucht. Om dit mogelijk te maken hebben wij een bedrag € 11.000 bijgedragen. Hert werk is uitgevoerd door fa. Bijlsma uit Tjerkgaast, met hulp van enkele vrijwilligers. Vooral Wout Merkus, gepensioneerd timmerman en tevens kerkrentmeester, heeft heel veel werk verzet. Alle radiatoren zijn geheel kosteloos door Van der Wal Straal-en Coatingsbedrijf uit Boazum in de juiste kleur gespoten.
Voor de komende jaar staat het noodzakelijke herstel van het dak op de planning. Een deel van het dakhout moet worden vervangen. Sedert de restauratie, die in 1948 werd afgesloten, is hier niets meer aan gebeurd.
De jaarrekening laat het volgende beeld zien:
